Normal zamanlarda, kendi partinizin genel başkan yardımcısının, özellikle hükümetinkinden farklı, bağımsız bir göç politikası programı üretmesine yardımcı olmasını beklemezsiniz. Ancak Rishi Sunak için bunlar normal zamanlar değil.

Ağırlıklı olarak “kırmızı duvar” temelli 2019 ve 2017’de alınan Tory milletvekillerinden oluşan bir baskı grubu olan Yeni Muhafazakarlar arasında Lee Anderson’ın varlığı, göçe müdahale etme kararlarının kaşlarını kaldıran unsurlarından yalnızca biri.

Grup, uygulandığı takdirde sadece göç üzerinde değil, daha geniş çapta ekonomi üzerinde oldukça dramatik bir etkiye sahip olacak politikalar olan göçü azaltmaya yönelik 12 maddelik planı için Pazartesi günü resmi bir lansman yaptı.

Belirtilen hedef, 2022’de 606.000 olan yıllık net göçü 2024’te 240.000’e düşürmektir; bu, bakım personeli için vizelerde önemli kesintiler, öğrenci vizelerinde daha fazla kısıtlama, vasıflı işçiler için asgari maaş eşiğinde büyük bir artış ve mülteci sayılarında bir üst sınır içerir.

Sunak’ın Şubat ayında Tory’yi başkan yardımcısı yaptığı kavgacı Ashfield milletvekili Anderson’ın da dahil olduğu bir grup tarafından tasarlandı – ancak lansman etkinliğinde görünmeyi bıraktı.

Planın ortaya çıkışı, siyasi bir mesele olarak göçün yeniden öne çıkması ve Sunak’ın otoritesi hakkında ne söylediği ve elbette önerilerin gerçekçi olup olmadığı da dahil olmak üzere birbiriyle bağlantılı bir dizi soruyu gündeme getiriyor.

Göçün huzursuz backbenchers için bir endişe olarak geri dönüşü, göçü en acil sorunları arasında sayan seçmen oranının %15’e kadar düştüğü Brexit sonrası döneme göre bir değişikliğe işaret ediyor.

Bu, hem net göçteki artışın hem de Nigel Farage dahil olmak üzere insanların Manş Denizi’ni geçen mülteciler hakkında siyasi bir paniğe yol açmasının neden olduğu Tory seçmenleri arasında yaklaşık %60’a çıkarak şimdi %35’e çıktı.

Muhafazakar başbakanlar için göçle ilgili homurdanmalar tamamen yeni bir şey değil, ancak böylesine uyumlu ve oldukça ayrıntılı bir paralel politikanın ortaya çıkışı, Sunak’ın partisi tarafından açık bir meydan okuma riski altında olmasa da kendisinin de olmadığının bir başka işareti olarak görülecektir. gerçekten sorumlu.

Muhafazakarların sürekli olarak İşçi Partisi’nin yüzde 20 veya daha fazla gerisinde olduğu düşünülürse, Sunak’ın bazı milletvekillerinin – özellikle savunmasız kırmızı duvar koltuklarında oturanların – sert eylem istemesi belki de pek şaşırtıcı değil.

Saf parti yönetimi açısından, Yeni Muhafazakarlar iddia ettikleri 25 kişilik sayıyı toplayabilseler bile, bunun Avam Kamarasında Sunak’ı rahatsız etmesi pek olası değil. Ancak aynı zamanda, işlevsel siyasi partiler genellikle aynı anda iki göç politikası önermezler.

Yeni Muhafazakarlar, onlarınkinin bir politika değişikliği olmadığını, sadece Tories’in o zamanlar 200.000’in sadece biraz üzerinde olan net göçü azaltma taahhüdünün 2019 manifestosunun yeniden ifade edilmesi olduğunu savunuyorlar.

Bununla birlikte, pek çok Muhafazakar milletvekilinin, özellikle zaten boş kadroları doldurmaya çalışan bir bakım sektöründe, bu kadar büyük indirimleri bu kadar hızlı uygulamaya çalışmanın bilgeliği konusunda endişeleneceğini söylemek adil olur.

Planın uygulanabilirliği sorulduğunda, Yeni Muhafazakarlar’ın bir başka önde gelen figürü olan Penistone ve Stocksbridge Milletvekili Miriam Cates, BBC Radio 4’e, bakanların “bakım işini İngiliz halkı için çekici bir kariyer haline getirmeleri” ve becerilere daha fazla yatırım yapmaları gerektiğini söyledi. altyapı ve üretkenlik.

Bu yeni bir argüman değil – aslında İşçi Partisi tarafından çok benzer terimlerle zaten yapılmış bir argüman. Bununla birlikte, genellikle bir yıldan biraz fazla bir sürede yapılacak bir şey değil, uzun vadeli bir istek olarak ifade edilir. Cates’e Birleşik Krallık vatandaşlarını bakım işine çekmek için ne tür bir saatlik ücretin gerekli olabileceği sorulduğunda, “Bilmiyorum” yanıtını vermesi dikkate değerdi.

Bu tür temel soruların cevapsız kalmasıyla, Yeni Muhafazakârların göçmenlik politikasında istediklerini elde edemeyeceklerini söylemek muhtemelen adil olacaktır. Ancak giderek daha fazla kuşatılan Sunak için bu, onsuz yapamayacağı başka bir bölünmedir.