Tek Başına Kalan İbrahim Elaslan’ın Hikayesi
Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre Türkiye’nin en az nüfusuna sahip yerleşim yerleri arasında yer alan Kalfalar köyü, 1970 yılında Gediz’de meydana gelen deprem sonrasında göç vermeye başladı. Köy sakinlerinden bir kısmı yakındaki Örencik köyüne yerleşirken, bazıları da farklı yerlere göç etti. Sadece İbrahim ve Naime Elaslan çifti köyde kalmış, ancak Naime Elaslan’ın vefatıyla İbrahim Elaslan tek başına kalmıştır.
Yalnızlığına Alışan Bir Adam
Yaklaşık iki yıldır yalnız yaşayan İbrahim Elaslan, köydeki boş sokaklarda dolaşıp camiye giderek vakit geçiriyor. Zorluklara rağmen yalnızlığa alışan Elaslan, kendi ihtiyaçlarını karşılıyor ve köyde mutlu olduğunu belirtiyor. Çocukları onu yanlarına almaya çalışsa da o köyünden ayrılmayı reddediyor ve yalnızlığını kabullenmiş durumda.
Elaslan, köyün camisinin anahtarını saklayarak, zaman zaman tek başına namaz kılıyor ve camiyi cemaatsiz bırakmıyor. Haftanın belirli günlerinde ihtiyaçlarını karşılamak için Çavdarhisar ilçesine veya Örencik köyüne giden Elaslan, zamanını kahvehanelerde çay içerek, tanıdıklarıyla sohbet ederek ve eşinin mezarını ziyaret ederek geçiriyor.
Köyün Son Sakini
Kalfalar köyü muhtarı Ahmet Açar’a göre, köyde sadece İbrahim Elaslan yaşamaktadır. Diğer evlerin çoğu yıkılmış durumda ve birkaç evde ara sıra kalanlar oluyor. İbrahim amca da köyünü ve evini ölene kadar terk etmeyeceğini söylüyor.
İbrahim Elaslan’ın hikayesi, tek başına yaşamanın zorluklarına rağmen insanın iç huzurunu bulabileceğini ve alışkanlıklarının gücünü vurguluyor. Köyünden ve yaşamından vazgeçmeyen Elaslan, yalnızlığına rağmen mutlu bir yaşam sürdürmeyi başarmış gibi görünüyor.
